کاربرد و مزایای استاندارد CAN-bus چیست؟

 CAN (Controller Area Network) یک شبکه ناحیه کنترلی است که قابلیت برقراری ارتباط بین میکروکنترلر ها و دستگاه ها، بدون نیاز به کامپیوتر میزبان را ایجاد می کند . این یک پروتکل مبتنی بر پیام است که در واقع برای سیم کشی برق چندگانه در خودروها به منظور صرفه جویی در مصرف مس ایجاد شده است اما در بسیاری از موارد دیگر نیز کاربرد دارد.

 

۴ مزیت مهم CAN-bus

استاندارد CAN به دلیل مزایای کلیدی زیر، عملاً در تمام وسایل نقلیه و بسیاری از ماشین‌ها استفاده می‌شود:

۱) ساده و کم هزینه

ای سی یو ها از طریق سیستم CAN واحد به جای خطوط سیگنال آنالوگ پیچیده, مستقیما ارتباط برقرار می کنند در نتیجه باعث کاهش خطاها، وزن خودرو، سیم کشی ها و هزینه ها می شوند.

۲) دسترسی آسان

گذرگاه CAN یک "نقطه ورود" را برای برقراری ارتباط با تمام ECU های شبکه فراهم می کند که امکان تشخیص مرکزی، ثبت داده ها و پیکربندی را فراهم می کند.

۳) فوق العاده قوی

این سیستم در برابر اختلالات الکتریکی و تداخل الکترومغناطیسی قوی است که برای کاربردهایی که اهمیت ایمنی بسیار بالا باشد (مانند وسایل نقلیه) ایده آل است‌.

۴) کارآمدی

فریم‌های CAN بر اساس شناسه(ID) اولویت‌بندی می‌شوند تا داده‌های اولویت‌دار فوراً بدون ایجاد وقفه در سایر فریم‌ها یا خطاهای CAN به گذرگاه دسترسی پیدا کنند.

تاریخچه

توسعه سیستم کن باس در سال ۱۹۸۳ در شرکت بوش آغاز شد. پروتکل به طور رسمی در سال ۱۹۸۶ در انجمن مهندسان خودرو (SAE) در دیترویت، میشیگان منتشر شد. اولین تراشه کنترل‌کننده CAN توسط اینتل در سال ۱۹۸۷ و سپس توسط فیلیپس تولید و معرفی شده اند. مرسدس بنز W140 عرضه شده در سال ۱۹۹۱، اولین خودروی تولیدی دارای سیستم سیم کشی چندگانه بر اساس CAN بود. بوش نیز همچنان در گسترش استانداردهای CAN فعالیت می کند . در سال 2012، بوش CAN FD 1.0 یا CAN با نرخ داده انعطاف پذیر را منتشر کرد. CAN Bus یکی از پنج پروتکل مورد استفاده در استاندارد های تشخیص خودرو OBD)-II) است.

کاربردها

می توان به کاربرد آن در وسایلی مانند : وسایل نقلیه مسافربری ، کامیون ، اتوبوس ، کشتی ، تجهیزات کشاورزی ، تجهیزات پزشکی ، آسانسور ، پله برقی ، پرینتر های سه بعدی و... اشاره کرد. خودروهای مدرن ممکن است تا ۷۰ واحد کنترل الکترونیکی (ECU) برای زیر سیستم‌های مختلف داشته باشند. به طور معمول بزرگرترین پردازنده ، واحد کنترل موتور می باشد .بعضی دیگر نیز برای رانندگی اتوماتیک ، سیستم کمک راننده پیشرفته (ADAS) ، کیسه هوا ، ترمز ضد قفل ، کروز کنترل، سیستم های صوتی ، در و پنجره ، تنظیم آینه و باتری و... استفاده می شود . یک زیرسیستم ممکن است نیاز به کنترل محرک ها و یا دریافت بازخورد از حسگرها داشته باشد. استاندارد CAN برای رفع این نیاز ایجاد شد. یکی از مزایای مهم این است که اتصال بین سیستم‌های مختلف نقلیه می‌تواند طیف گسترده ای از ویژگی های ایمنی، اقتصادی و راحتی را با استفاده از نرم‌افزارها به تنهایی اجرا کند . در حالی که موارد قدیمی ، هزینه و پیچیدگی زیادی را به همراه داشت.

کدام مدل ردیاب ها از استاندارد CAN-bus پشتیبانی میکنند؟

تمامی ردیاب های سری حرفه‌ای (CAN data) تلتونیکا به طور یکپارچه و بدون نیاز به هیچگونه دستگاه جانبی از این استاندارد پشتیبانی می‌کنند‌.

برخی از ردیاب های سری پیشرفته تلتونیکا نیز مانند FMB120, FMB122, FMC125, FMC130, FMB130 دارای درگاه اتصال به آداپتور CAN می‌باشند و از طریق اتصال به LV-CAN200 و ALL-CAN300 تلتونیکا قادر به ارتباط با شبکه CAN-bus خودرو می‌باشند.

پارامترهای قابل پشتیبانی

پارامترهای قابل پشتیبانی CAN-bus برای خودروهای سوخت فسیلی عمدتا شامل موارد زیر است.

• میزان مصرف سوخت
• سطح سوخت
• مسافت طی شده
• میزان کارکرد موتور خودرو
• وضعیت درب ها
• دور موتور
• وضعیت سطح روغن
• وضعیت فشار روغن
• دمای موتور
• سرعت خودرو
• موقعیت پدال گاز
• سطح گاز CNG
• میزان مصرف گاز CNG
• خوانش کدهای خطای دیاگی DTC
• تشخیص VIN خودرو
• وضعیت چراغ ها
• سطح مایع اگزوز
• وضعیت کمربند ایمنی
• وضعیت چراغ چک موتور
• و...